Kilka słów o Kościele Ewangelicko-Metodystcznym

Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w RP na obecnym obszarze Polski miał swoje zbory na Pomorzu i na Śląsku już w XIX wieku. W roku 1918 Polska po latach niewoli odzyskała niepodległość. Nieco później do Polski przybyła z pomocą misja humanitarna Południowego Episkopalnego Kościoła Metodystycznego Stanów Zjednoczonych . Od samego początku swojej obecności metodyści oprócz działalności charytatywnej i oświatowo-wychowawczej prowadzili działalność religijną, otwierali przytułki dla ubogich, sierocińce, szkoły, kaplice i kościoły. Roztaczali opiekę nad opuszczonymi i zaniedbanymi dziećmi, bezrobotnymi i bezdomnymi, ale także nad studentami i zubożałą inteligencją różnych wyznań. Ta pomoc była dla Polski niezbędna i przyjmowana z wdzięcznością przez potrzebujących. Metodyści zdobywali sobie w Polsce zaufanie i życzliwość. Stawali się częścią polskiej rzeczywistości.

W roku 1945 Kościół Metodystyczny w Polsce uzyskał regulację prawną i mógł działać w pełni legalnie. Ostatecznie jego status prawny został uregulowany w roku 1995 na podstawie ustawy o stosunku Państwa do KEM w RP. Należy dodać, że takie uregulowanie posiada w Polsce zaledwie kilka kościołów.

Reklama

Artykuły wiary Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego

Artykuł I
O wierze w Trójcę Świętą

Jest tylko jeden Bóg żywy, prawdziwy i wiekuisty, niematerialny i bezcielesny, o nieskończenie wielkiej mocy, mądrości i dobroci; Stwórca i zachowawca wszech rzeczy widzialnych i niewidzialnych. A w tej jedynej istocie Bóstwa są trzy Osoby jako jeden byt, równie wszechmocne i równie odwieczne – Ojciec, Syn i Duch Święty.

Artykuł II
O Słowie czyli o Synu Bożym, który stał się człowiekiem

Syn Boży, który jest Słowem Ojca, prawdziwego, odwiecznego Boga, będąc z Ojcem jednej istoty, przyjął naturę ludzką z łona błogosławionej Dziewicy. Tak dwie pełne i doskonałe natury, czyli bóstwo i człowieczeństwo, połączyły się nierozerwalnie w jednej osobie. Jeden jest więc Chrystus, prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek, który prawdziwie cierpiał, został ukrzyżowany, umarł i pogrzebion, aby pojednać Ojca z nami i aby stać się ofiarą nie tylko za grzech pierworodny, lecz także za wszystkie grzechy ludzkie.

Artykuł III
O Zmartwychwstaniu Chrystusa

Chrystus prawdziwie zmartwychwstał i przyjął na powrót swoje ciało ze wszystkim, co się składa na doskonałość natury ludzkiej oraz wstąpił na niebiosa, aby w dniu Sądu Ostatecznego przyjść znowu sądzić wszystkich ludzi.